Czym jest biofotonika

Biofotonika na poziomie komórkowym

Zobacz inne artykuły

Biofoton

Termin „biofoton” pochodzi od słowa „bio” - biologiczny oraz „foton” - energia świetlna, cząstka elementarna z grupy bozonów, będąca nośnikiem oddziaływań elektromagnetycznych.

Biofotony oznaczają światło biologiczne lub emisję ultra-słabego światła, które jest wykorzystywane przez wszystkie biologiczne organizmy do podtrzymywania życia. Biofotony są naturalną formą promieniowania elektromagnetycznego generowanego przez procesy biochemiczne zachodzące w organizmach.

Koordynacja procesów biologicznych

Koordynacja procesów biologicznych

Biochemiczne podejście do zasadniczych problemów łączności międzykomórkowej, w tym także regulacji procesów komórkowych, jest niekompletne. Nie da się w takim podejściu jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie co koordynuje procesy biologiczne.

Wiadomo, że enzymy odgrywają kluczową rolę w regulacji procesów komórkowych. Należy tu jednak zapytać: skąd bierze się każdy z tych dziesiątków tysięcy enzymów katalizujących setki tysięcy reakcji przebiegających w ciągu sekundy w każdej komórce?

Jaki regulator steruje aktywnością pośredniego kompleksu enzym—substrat?
Istotne jest odkrycie, dlaczego w pewnym momencie dochodzi do reakcji w danym miejscu. Na te pytania biochemia nie daje nam prawie żadnych odpowiedzi.

DNA

DNA

Powszechnie uważa się, że DNA składa się z części, spełniającej klasyczną funkcję matrycy do syntezy białek (euchromatyny) oraz reszty, którą uważa się za genetycznie nieaktywną (heterochromatyny). Ta aktywna część DNA stanowi maksymalnie tylko ok. 2% całkowitej ilości DNA, a ta nieaktywna część jest  „pasożytnicza”, „odpadkowa”, a więc zbędna.

Klasyczne wyjaśnienia genetyków, że segmenty DNA są transkrybowane na cząsteczki RNA, które następnie są tłumaczone na białka, nie posiadają konkretnego wyjaśnienia, w jaki sposób informacja genetyczna faktycznie przekłada się na funkcje biologiczne. Jedna sekwencja DNA może kodować kilka różnych białek poprzez wiele miejsc splicingu (składania genów).


Geny i białka o podobnych sekwencjach mogą mieć zupełnie inne funkcje. Nie jest w pełni wytłumaczone, dlaczego te struktury białkowe mogą się formować przez podstawowe sekwencje aminokwasów.
Wszystkie te informacje (i wiele innych) muszą pochodzić z innego źródła niż liniowa sekwencja zasad cząsteczki DNA. Dlatego mechaniczne wyjaśnienie interakcji molekularnych w komórkach jest niewystarczające.

Dla pełnego zrozumienia żywego organizmu konieczne jest zrezygnowanie z założenia, iż biochemia umożliwi odkrycie przyczyny procesów życiowych.  W rzeczywistości, główną rolę w regulacji biologicznej odgrywają sygnały elektromagnetyczne. Wiele wskazuje na to, że odpowiedzią na te nurtujące pytania są  biofotony.

Badania nad komunikacją przez DNA

Pierwsze odkrycia dot. biofotonów miały miejsce już w pierwszej połowie XX wieku. Na początku były traktowane jako herezja w nauce, jednak obecnie coraz większa ilość naukowców zaczyna zauważać, że biofotony są emitowane ze wszystkich komórkach i są wykorzystywane przez nasze ciało do kierowania, organizowania i łączenia wszystkich procesów biologicznych. Można je nazwać cichym językiem DNA".

Alexander Gurwitsch (1874-1954), rosyjski biolog,  jako pierwszy odkrył ultra-słabą emisję światła wytwarzaną przez żywe organizmy. Jest on twórcą teorii pól morfogenetycznych. Opierając się na wynikach swych eksperymentów, postulował istnienie regulującego „biopola”. Natomiast Georges Lakhovsky (1870—1942), zauważył podobne zjawisko i ujął swe koncepcje w trzech punktach:

1. Życie powstaje w wyniku promieniowania.
2. Jest ono sterowane przez promieniowanie.
3. Zakłócenie równowagi drgań powoduje zniszczenie życia.

Spośród wszystkich naukowców prowadzących badania w dziedzinie biofotoniki, najbardziej znanym  jest niemiecki biofizyk Fritz-Albert Popp, który używał terminu "biofoton" w celu odróżnienia go od "bioluminescencji". Według Poppa, światło jest stale pochłaniane, oddawane oraz produkowane przez cząsteczki DNA w jądrze każdej komórki wszystkich żywych organizmów. Te biofotony tworzą dynamiczną, spójną sieć światła. Jak sam twierdził:

„W naszych komórkach jest światło. Każda żyjąca materia, każda organiczna komórka - ludzka, roślinna czy zwierzęca - promieniuje niezwykle słabym światłem; słabym, lecz spójnym, czyli uporządkowanym. Światło to, które tak, jak promienie laserowe nadaje się wyśmienicie do przekazywania sygnałów, prawdopodobnie reguluje wszystkie pola energetyczne w organizmie oraz komunikację wewnątrz- i międzykomórkową.” 1

Po odkryciach Poppa, pojawiło się już wielu kolejnych badaczy biofotonów. Na przykład. w 1981 r. W. P. Kaznacheyev dyrektor Instytutu Medycyny Klinicznej i Eksperymentalnej w Nowosybirsku oraz L. P. Mikhailova, kierownik zakładu fizyki w tym samym instytucie, po długoletnich badaniach napisali książkę: „Promieniowanie ultrasłabe jako oddziaływanie międzykomórkowe”, gdzie elektromagnetyczne oddziaływanie międzykomórkowe nazywali „elektromagnetyczną bio-informacją”.

Wśród najsłynniejszych naukowców badających biofotony mamy:

F.A. Popp, H.P. Diirr, M. Bischof, R. H. Dicke, M. Galie, R. Neurohr, G. Altmann, J.J. Chang, H. Frohlich, Q. Gu, Kih Li, B. Ruth, B. Kohler, K. Lambing, R. Neurohr, G. Becker, H.L. Konig, W. Peschka, Ewald Fisher, W. Nagi, H. Inaba, J. Slawinski, G. Cilento, R. Van Wijk, B. Chuirot, J. Fisch, R.P. Bajpai, L.V. Belousov, S. Cohen, H.H. Jung, K. Sup-Soh, M. Lipkind, V.L Voiekol, Y. Aoshima, Z. Michiniewicz, J. Swain, Yu. Yan, D. Schlesinger, A. Dolf, Y. Yan, A. Chotia, G.N. Lewis, Y. Oashima, L. Van Klitzing, Marco Bischof, G.J. Hyland, S. Suzuki, M. Kobayasi, M. Hiramatsu, E. Ciccolo, J. Benviste, L. Wolfgang, T.V. Veselova, V.A. Veselovskii, A.B. Rubin, RZ. Bochrarovi wielu innych.

Biofotony

Wszystkie komórki w naszym ciele mają receptory na błonie komórkowej, które są w stanie odczytywać różne częstotliwości energii zawartej w widmie elektromagnetycznym. Spektrum to obejmuje ultrafiolet, podczerwień i światło widzialne.

Biofotony jako informacja energetyczna

Wszystkie komórki w naszym ciele mają receptory na błonie komórkowej, które są w stanie odczytywać różne częstotliwości energii zawartej w widmie elektromagnetycznym. Spektrum to obejmuje ultrafiolet, podczerwień i światło widzialne.
 
Lasery miękkie (niskopoziomowe) wytwarzają światło widzialne i podczerwone. Różne częstotliwości światła faktycznie przekazują informacje do komórek, informacje, które są rozumiane przez receptory na błonie komórkowej i na błonie mitochondrium komórki (silnik enzymatyczny komórki).
 
Biofotony są bardzo podobne do światła laserowego, ponieważ są emitowane przez nasze komórki jako spójna, monochromatyczna, kierunkowa i wysoce zorganizowana energia świetlna (podobnie działają jak światła laserowe).
 
Według badań Poppa,  w tkance komórkowej następuje prawie bez strat transport światła przez pojedyncze komórki na duże odległości. Uważał on, że tkanka ta jest dość „przezroczysta” dla ultrasłabego promieniowania komórkowego. Gdy w doświadczeniach Poppa zasłaniano skaleczone miejsce sadzonki ogórka, można było zaobserwować silny samorzutny wzrost emisji fotonów w innych miejscach, położonych daleko od miejsca uszkodzonego. 2
 
Natomiast eksperymenty D. F. Mandoliego i W. R. Briggsa, przyczyniły ich do stwierdzenia, że spójne światło przebywa w tkance roślinnej zaskakująco długie drogi, rzędu kilku centymetrów. 3
 
Trzej badacze radzieccy: V.P. Kaznacheyev, S.P. Shurin, L.P. Mikhailova wykazali w ponad 5000 eksperymentach, że żywe komórki przenoszą za pomocą fotonów (a mianowicie promieniowania nadfioletowego) informację biologiczną również z pewnego dystansu. W dwóch stykających się ze sobą ścianami naczyniach ze szkła kwarcowego umieszczali komórki w roztworze odżywczym. Jedną z hodowli komórek zakażali wirusem. Okazywało się, że niemal jednocześnie występują objawy chorobowe u komórek kolonii sąsiedniej. Podobnie działo się, gdy komórki wchłaniały śmiertelne dawki promieniowania nadfioletowego lub zostały zatrute sublimatem. W każdym przypadku objawiały identyczne przypadki chorób, również te komórki, które oddzielone były szkłem kwarcowym od komórek zakażonych. Jednak w tych próbkach nie było śladu po chemikaliach i wirusach, które umieszczano w komórkach sąsiednich. Dopiero kiedy zamiast szkła kwarcowego zastosowano szkło normalne, choroba komórek nie przenosiła się do kolonii sąsiedniej. 4
Biofotonika - szeroki zakres zastosowań

Biofotonika - szeroki zakres zastosowań

"Biofotonika" obejmuje w obecnych czasach szeroki zakres zastosowań, np. podstawowe badania biologiczne, kontrolę jakości żywności, badania nad rakiem, farmakologię, profilaktykę zdrowotną, w tym liczenie biofotonów w całym ciele.

Techniki to mogą uczynić biofotonikę jedną z najpotężniejszych nieinwazyjnych narzędzi do badania życia za pomocą światła – zarówno kondycji ludzkiego organizmu (ale też każdego innego), jak i do kontrolowania jakości pożywienia.

Sygnały biofotonowe kierowane przez DNA przepływają przez ciało z zadziwiającą prędkością, kodując i przesyłając informacje. Z perspektywy naturopatycznej można uzyskać głęboki wgląd w naturę choroby i zdolność do wywoływania samoleczenia i regeneracji w przypadkach opornych na leczenie.

Biofotonika w medycynie

Doświadczenia naukowe sugerują, że nie tylko „konsumujemy” światło poprzez produkty fotosyntezy, ale że jesteśmy istotami stworzonymi ze światła. F. A, Popp dodatkowo zauważył, że komórki moją zdolność do absorpcji światła. Pochłaniają one fotony (i wraz z nimi informację w nich zawarte) dostarczane przez światło z zewnątrz, np. światło słoneczne. Światło to magazynują i oddają dalej. Ale komórki posiadają również własne światło biofotoniczne, które same emitują. W skonstruowanym przez siebie i swoich asystentów aparatu do obserwowania biofotonów w komórkach, Popp najpierw obserwował, jak najpierw oddają nagromadzone w sobie światło i dopiero po odczekaniu od kilku minut do kilku godzin mógł zaobserwować stałe ultra-słabe światło emitowane przez badane komórki.
 
Wynika z tego, że w zależności od naszych doświadczeń w ciągu dnia, możemy czuć, że tracimy lub zyskujemy energię.  Kiedy jesteśmy wyczerpani, możemy tracić naszą cenną energię fotoniczną. Wykrycie i scharakteryzowanie ludzkiej emisji biofotonowej doprowadziło do sugestii, że ma ona potencjalne przyszłe zastosowania w medycynie. Zauważono, że emisja biofotonów będzie różnić się w zależności od stanu funkcjonalnego organizmu. Jeśli choroba, taka jak rak, wpływa na niektóre komórki, będą one emitować inną sygnaturę fotoniczną niż zdrowe komórki tego samego typu. Na przykład, komórki nowotworowe i zdrowe komórki tego samego typu mogą być rozróżniane na podstawie typowych różnic w emisji biofotonów. W ten sposób, biofotony mogą zawierać informacje o stanie zdrowia organizmu i mogą być wykorzystywane do diagnozowania i monitorowania różnych chorób.
 
Teoria stojąca za terapią biofotonową opiera się na pracy dr Franza Morella i została rozszerzona o pracę lekarzy L.C. Vincenta i F.A. Poppa. Uważali oni, że światło może wpływać na oscylacje elektromagnetyczne lub fale ciała i regulować aktywność enzymów. Naukowcy stwierdzili, że fotony emitowane z układów biologicznych umożliwiają obserwowanie procesów życiowych bez uszkodzenia organizmu, ich analizowanie z różnych punktów widzenia a także całościowe ujęcie zjawiska życia. 5

Wolne rodniki i biofotony?

Wiadomo już, że biofotony są przechowywane w organizmie i są wykorzystywane przez wszystkie organizmy biologiczne do komunikacji na poziomie komórkowym.

Te biofotony mogą być spójne - gdy organizm jest zdrowy i w równowadze - lub niespójne w wyniku uszkodzenia DNA przez wolne rodniki. Jest to powód, dla którego ważne jest współdziałanie przeciwutleniaczy i biofotonów. Uszkodzone DNA nie jest w stanie zatrzymać biofotonów, co skutkuje wielokrotnie zwiększonym uwalnianiem ich z organizmu.

Gdy biofotony są uwalniane, następuje mierzalny wzrost ilości wolnych rodników - prawdopodobnie w wyniku uszkodzenia DNA. Stwierdzono, że przeciwutleniacze obniżają emisję reaktywnych form tlenu lub wolnych rodników, co sugeruje, że może to naprawić DNA, a tym samym zmniejszyć uwalnianie cząstek światła (biofotonów) z DNA. Jest to powód, dla którego przeciwutleniacze i biofotony oddziałują ze sobą.

Badania

Zarówno Popp i jego zespół znajdujący się w Niemczech,  jak i D. H. J. Schamhart w Katedrze Molekularnej Biologii Komórki Uniwersytetu w Utrechcie (Holandia), a także grupa naukowców zgromadzona wokół fizyka Franco Musumeci na Uniwersytecie Catania we Włoszech, zauważyli, że komórki nowotworowe, przy wzroście ich liczby i w zależności od ich złośliwości, promieniują światłem coraz mocniej  - nawet bez uprzedniego naświetlania, podczas gdy komórki zdrowe, w przeciwieństwie do chorych, świecą słabiej. Dobrze jest jednak pamiętać, że wysoka intensywność świecenia nie jest oznaką szkodliwośći komórki. Potwierdzają to pomiary wykonywane przez Poppa dotyczące promieniowania biofotonów. Normalne komórki, gdy się dzielą, czyli nawet wtedy, kiedy zachowują się indywidualnie (co oznacza, że są niezależne), wykazują się wyższym promieniowaniem świetlnym niż komórki rakowe. 6
 
Wywoływanie raka przez określone cząsteczki jest powszechnie uważane za wynik niekorzystnego metabolizmu. Biochemik H. A. Fischer (Instytut Paula Ehrlicha we Frankfurcie nad Menem) wykazał, że komórki nerwowe realizują przenoszenie bodźców przez szczelinę synaptyczną nie tylko za pomocą substancji przekaźnikowych (np. acetylocholiny), lecz, co jest bardziej prawdopodobne, głównie przez biofotony. 7 Prace grupy badawczej F. A. Poppa współpracującej z Instytutem Farmaceutycznym uniwersytetu w Kilonii przyniosły wyniki wskazujące na to, że środki rozkurczowe, a więc substancje blokujące przewodzenie bodźców, mogą przez wielokrotne wzbudzenie (tzw. „multirezonans”) specyficznie wygaszać wymianę fotonów w szczelinie synaptycznej. 8
 
Popp twierdził, że tak długo jak mamy porozumienie w organizmie, tak długo nie będzie nowotworów. Według niego, rak jest zaburzeniem komunikacji między komórkami, w których wzrost jest dokładnie zaprogramowany. A spójność, czyli zdolność do przekazywania informacji za pomocą fal elektromagnetycznych, jest podstawowym językiem porozumienia fal świetlnych z punktu widzenia fizykalnego. Rak jest, według tego spojrzenia, zaburzeniem spójności, do którego dochodzi w komunikacji przy pomocy światła. Popp udowadniał swoje twierdzenie przeprowadzonymi badaniami.  W eksperymentach okazało się, że komórki nowotworowe - po przekroczeniu pewnego progu - całkowicie burzą spójność światła. Gdy nie ma spójności, komórka nie jest w stanie komunikować się z innymi. Zamiast się polepszać, komunikacja pogarsza się jeszcze bardziej po przyjęciu nowej komórki i wtedy powstaje nowotwór. 9
 
Przy wzroście gęstości, zdrowe komórki tworzą rzeczywistą „tkankę”, która z punktu widzenia fizycznego i chemicznego jest inna niż odpowiadające im niezorganizowane grupy komórek. Komórki nowotworowe tracą tę właściwość zbiorową wraz ze wzrostem ich „złośliwości”. Wskutek tego pozostają niezależnymi osobnikami, rosną niepohamowanie i wzrastają w zdrową tkankę. Popp mówił o komórkach rakowych: „Ich choroba polega na utracie zdolności do interferencji, czyli zanikaniu spójności, przez co stają się głuche na  sygnały własnego gatunku, a w końcu też na swoje własne. Tak oto tym zaburzonym osobnikom wydaje się, iż są same na świecie.” 10
 
Należy pamiętać, że „spójny” to nie znaczy „uporządkowany”. Spójność nie oznacza, że mamy uporządkowane promienie laserów, które wychodzą tylko w jednym kierunku. Uporządkowany oznacza zdolność do współoddziaływania, polegającego na tym, że każda część może komunikować się z inną częścią.  Popp w swojej książce „Biologia Światła” wytłumaczył to za pomocą metafory orkiestry: „Podczas koncertu nie chodzi tylko o to, by każdy muzyk prawidłowo posługiwał się swym instrumentem. To uważa się za oczywiste. Sposób i moment zagrania określonego tonu na każdym instrumencie, wzajemne dostrojenie gry poszczególnych muzyków, ich harmonia i współdziałanie — wszystko to decyduje o artystycznym poziomie koncertu.” 11
 
W zdrowych komórkach istotna jest zdolność do koordynacji, stabilność faz fali, czyli ich spójności. Ta osobliwość nie ma nic wspólnego z długością fal. Komórki znoszą wzajemnie pole fal pomiędzy sobą, żeby się porozumieć.

Terapia biofotonowa

Energia jest niezbędna do istnienia każdej formy życia. Kiedy energia ta zostaje zakłócona, może to mieć wpływ na wiele funkcji organizmu. Dzięki zastosowaniu terapii biofotonowej energia ta może zostać przywrócona do równowagi i wzmocniona, łagodząc w ten sposób i poprawiając wiele schorzeń. Ponieważ ciało i umysł są połączone przez tę energię, nie tylko można uzyskać zadowalającą poprawę fizyczną, ale terapia ta może również pomóc w osiągnięciu większej równowagi psychicznej.

Terapia biofotonowa polega na zastosowaniu światła o odpowiedniej długości fal na określone obszary skóry w celach leczniczych. Gdy światło lub fotony bombardują skórę, nasze tkanki przekształcają je w energię elektryczną, która jest przekazywana do mózgu przez nasz układ nerwowy. Stymulując określone obszary ciała określonymi ilościami światła, terapia biofotonowa może pomóc zmniejszyć ból, a nawet wspomóc proces gojenia.

Potencjał biofotonów

Dla przykładu, Popp po przeprowadzonych eksperymentach zauważył, że  przy naświetlaniu grup komórek światłem ultrafioletowym o długości 380 nanometrów lub dłuższym, niszczy się DNA do takiego stopnia, że pozostaje ono nieuszkodzone tylko w dwóch lub trzech procentach. Po ponownym naświatlaniu tych komórek,  ale tym razem ze zmniejszoną intensywnością, wcześniej wywołane szkody zostawały usunięte w przeciągu jednego dnia. Popp twierdził, że taka naprawa pod wpływem światła jest możliwa we wszystkich organizmach żywych. 12
 
Nasze ciała są nie tylko chemiczne, ale także elektromagnetyczne. A jeśli zwiększy się pole energii elektromagnetycznej (inaczej zwaną „chi” lub „praną”) poprzez zwiększenie właściwej aktywności biofotonów, można zachęcić ciało do samoleczenia.
 
Łatwo więc zrozumieć, że im bardziej zwiększymy potencjał biofotonów, przede wszystkim pod względem szeroko rozumianej jakości, tym więcej będzie zdrowia i promiennego życia - w roślinach, zwierzętach i gatunku ludzkim. Światło jest energią, a energia jest informacją, więc gdy komórki są w stanie otrzymywać lepsze informacje, działają lepiej.
Biofotonika w technologii żywności

Biofotonika w technologii żywności

Ponieważ każda część naszego ciała składa się z komórek, a energia świetlna działa na poziomie komórkowym, energia ta może wpływać na każdą część i układ w naszym ciele.
 
Biorąc pod uwagę wzrost liczby ludności, zapotrzebowanie na produkty spożywcze i przemysł rośnie. Ze względu na duży wzrost zapotrzebowania, rośnie również liczba różnego rodzaju oszustw związanych z żywnością. 
 
Tradycyjne metody (takie jak spektrometria masowa, chromatografia, elektroforeza, enzymatyczny test immunosorpcyjny i reakcja łańcuchowa polimerazy) są często czasochłonne, nieopłacalne, nieprzenośne, wysoce techniczne i wymagają laboratorium lub wykwalifikowanego personelu.
 
Z wieloletnich badań Poppa i jego zespołu wysnuwa się wniosek: nie jest prawdą, że artykuły „ekologiczne” zawsze są lepsze niż te „tradycyjne” .  Dzięki pomiarom biofotonów można skończyć z oszustwami  z etykietkami „bio” i „ekologiczne”. Jakość artykułów spożywczych nie zależy tylko od dostarczenia konsumentom energii.

W rzeczywistości, różnice w jakości pomiędzy towarami z uprawy biologicznej a towarami powszechne dostępnymi, które nie były nadmiernie nawożone są bardzo niewielkie, w porównaniu do wpływu wyboru gatunku, warunków klimatycznych, właściwości gleby i (przede wszystkim) nasłonecznienia. 13

Badanie żywności

Badanie żywności

W związku z rozrastającą się ludnością i przemysłem, istnieje duże zapotrzebowanie na szybkie, nieniszczące, przenośne, minimalne lub żadne przygotowanie próbki i łatwe w użyciu techniki. Techniki oparte na spektroskopii, takie jak spektroskopia Ramana, podczerwieni i fluorescencji, mogą stanowić dodatkowy i skuteczny wybór do nieniszczącego, szybkiego i dokładnego monitorowania jakości żywności.
 
Badanie zjawiska emisji, absorpcji i rozpraszania światła podczas interakcji z żywnością może dać nam różne aspekty ilości i jakości żywności. Techniki te mają potencjał do wykrywania patogenów, zanieczyszczeń oraz zmian strukturalnych białek i lipidów w żywności na poziomie molekularnym. 
 
Należy pamiętać, że analiza biofotonów nie zastępuje analizy składników żywności. Analiza taka dostarcza całościowych kryteriów jakości.

Pokazuje nam również, jak nasze ciało reaguję na dane artykuły spożywcze, czy pokarm ma dla nas korzystne właściwości - czy może odbudować nasz „wewnętrzny porządek”, czy związek pomiędzy ceną a jakością się zgadza i czy towar nie jest zepsuty lub zjełczały.

Dla przykładu, pomiar biofotonów pozwala jednoznacznie stwierdzić, czy jaja pochodzą z chowu klatkowego, czy od kur z wolnego wybiegu. 14

Przekaz jedzenia

Popp mówił: „Fotony, wydzielane w organizmie podczas trawienia ze związków chemicznych artykułów spożywczych, pochodzą tak naprawdę ze słońca. Pierwotnie magazynowały je rośliny. Uruchamiają one różne funkcje porządkowe w organizmie. Dzięki apetytowi pobudzane i syntetyzowane są enzymy ważne w procesie trawiennym, decydujące pośrednio i subiektywnie o jakości pokarmu. Jeszcze raz jasno i wyraźnie: fotony uwalniają się w procesie trawiennym w odpowiednim czasie i w odpowiednim miejscu, aktywują konieczne funkcje życia i dezaktywują niepotrzebne reakcje chemiczne.” 15
 
Jakość żywności można rozumieć tylko przez pryzmat jej działania na pole promieniowania naszego organizmu. Wysoka jakość oznacza, że przyjmowanie pokarmu poprawia porządek w organizmie, niska jakość prowadzi do „dysonansów”.  To właśnie jest PRZEKAZ JEDZENIA według teorii F.A. Poppa. 16
 
Ten podstawowy proces nadaje ponadto sens ewolucji: „życie” oznacza według niego zapobieganie rozproszeniu światła słonecznego w małowartościową energię termiczną. Istoty żyjące blokują spontaniczne rozproszenie wysokowartościowej energii słonecznej poprzez najwyższej mocy zdolność jej gromadzenia i transformacji w informację. W konsekwencji, zdolność akumulowania światła powinno się uważać za ważną podwalinę jakości pokarmu. 17
 
Pożywienie jest, według Poppa,  stymulatorem ewolucji. Zdolność akumulacyjna jest kluczową funkcją zależną od długości fali, gatunku i oczywiście czasu biologicznego żywej istoty, obejmującego wiek, stan i rytm. Z tej perspektywy żywe istoty są skomplikowanymi zestawami anten zdolnych do odbierania i nadawania w szerokim spektrum. Wysokie częstotliwości (krótkie fale) regulują przede wszystkim procesy regulacyjne na poziomie molekularnym i komórkowym, podczas gdy niskie częstotliwości kontrolują komunikację "społeczną" wewnątrz i między jednostkami.

W ten sposób światło słoneczne nie ulega "termalizacji", ale jest raczej dzielone na coraz mniejsze porcje energii. Popp porównywał to do wrzucania kamieni do spokojnej wody, tworząc okrągłe fale o różnej długości i amplitudzie, które rozprzestrzeniają się w czasie i przestrzeni, rozpraszając się z dala od punktu uderzenia. W tym wypadku słońce służy jako źródło rytmicznie wrzucające fotony do "morza ziemskiej ewolucji". Żywe istoty są falami i jednocześnie odżywiają się falami. 18
Człowiek jako istota świetlna

Człowiek jako istota świetlna

„Jesteśmy Istotami Światła (dzięki którym fotony rozpraszają się na niższe rzędy częstotliwości całego spektrum elektromagnetycznego, pełniąc głębokie funkcje regulacyjne).

Odżywiamy się światłem i działamy dzięki "bębnom światła". Zdrowy stan z perspektywy kwantowej jest stanem synchronizacji, a stan nieuporządkowany jest jedną z różnych form desynchronizacji.

Nasze ciała są z natury połączone ze środowiskiem elektromagnetycznym matki ziemi; jesteśmy częścią jej sieci elektormagnetycznej." - Guenter Albrecht-Buehler, Ph.D. 19
 
Matematyk P. Raychaudhuri (uniwersytet w Kalkucie w Indiach) sugeruje, że foton i DNA mają jednakową konfigurację podwójnego heliksu. 20 Amerykański fizyk kwantowy D. Bohm  traktuje materię całkowicie ogólnie — jako „skondensowane”, „zamrożone” światło. 21 W każdym razie, cząsteczka DNA stanowi, w naszym ujęciu, miejsce styku fizyki z biologią, tworzy bowiem stałą powierzchnię dla kondensacji Bosego. W DNA światło styka się z materią biologiczną. 22

Tubulina - cząsteczka przewodząca światło

Dr Dietrich Klinghardt wyjaśnia, że nasza pamięć długoterminowa jest przechowywana w polu świetlnym zwanym polem biofotonowym, a nie w naszym mózgu.

Tubulina, cząsteczka przewodząca światło, przekazuje i odbiera informacje z każdej komórki. JESTEŚMY istotami światła w ciele fizycznym - ujawniając światło wewnątrz. 23
Natomiast Popp podsumowuje swoje oraz innych naukowców badania i odkrycie następującymi słowami:
 
„Za tymi rezultatami, przemyśleniami i doświadczeniami kryje się to samo prawo natury: niewidzialna więź, czyli interferencja.  Zarówno komórki, nasiona, jaja, jak i organizmy i wszelkie zdolne do życia systemy, posiadają zdolność przenoszenia własnego pola biofotonów na zewnątrz poprzez interferencję i przez to wzmocnienie go wewnątrz, żeby w ten sposób dysponować najlepszą bazą komunikacyjną. Wtedy i tylko wtedy mogą się one najlepiej porozumieć i zorganizować, czyli na przykład utworzyć grupę komórek.” 24
 
Starożytne koncepcje siły życiowej, takie jak energetyczna aura człowieka, świetlista istota, prana w medycynie indyjskiej i chi w medycynie chińskiej, zyskają nowe znaczenie wraz z odkryciem biofotonów. Odrodzenie starych koncepcji witalistycznych poprzez obiektywne pomiary wywołało skandal w naukach formalnych, wywołany odkryciem Poppa. Ważnym czynnikiem było również uświadomienie sobie, że dotyczy to jednej z najważniejszych i najbardziej obiecujących dziedzin w badaniach nad życiem.

MagaPelo - pierwszy produkt biofotoniczny Magavena

Magavena produkuje specjalnie przygotowane suplementy bazujące na liofilizacji roślin bogatych w biofotony o odpowiednich właściwościach. Nie są to tylko biofotony o wysokiej jakości, ale też o konkretnych zawartej w nich informacjach, które po spożyciu przez organizm ludzki, przesyłają je do naszych komórek ciała.
 
Nasz pierwszy produkt biofotoniczny „MagaPelo” jest owocem wieloletniej pracy i doświadczenia zespołu naukowców, którzy zadbali o każdy szczegół procesu wzrostu pomidora, od wyselekcjonowania nasion, kontroli całego procesu wzrostowego i procesu utrwalania właściwości bioluminescencyjnych dzięki wykorzystaniu unikalnych technologii zgodnych z naturą i dobrych dla człowieka.
 
Wielokrotnie przeprowadzone testy wegetatywne wskazują na znacząco pozytywny wpływ na układ sercowo-krążeniowy człowieka oraz korzystny efekt podczas wspomagania kuracji przeciwnowotworowych poprzez wspomaganie procesów energetycznych i samoregeneracyjnych kluczowych podczas takich kuracji.

Badania nadal trwają

W przygotowaniu są nowe produkty biofotoniczne, które charateryzować się bedą innymi właściwościami informacyjnymi korzystnymi dla ludzkiego ciała, dlatego też artykuł ten będzie regularnie aktualizowany.

Przypisy

1 Fritz-Albert Popp, Przekaz jedzenia, przeł. Anna Sztajer, Virgo, Warszawa 2010, s.  XV-XVI
2 Fritz-Albert Popp, Biologia światła, przeł. Jerzy Kuryłowicz, Widza Powszechna, Warszawa 1992, s. 120
3 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16593186/
4 Kaznacheyev VP, Mikhailova LP, Shurin SP. Informational interactions in biological systems caused by electromagnetic radiation of the optical range. Novosybirsk, USSR 
5 Fritz-Albert Popp, Biologia światła, przeł. Jerzy Kuryłowicz, Widza Powszechna, Warszawa 1992, s. 160;
Fritz-Albert Popp, Przekaz jedzenia, przeł. Anna Sztajer, Virgo, Warszawa 2010, s.  127-129 ;
7 Fischer H.A., 1979: Photons as Transmitter for Intra- and Intercellular Biological and Biochemical Communication – The Construction of a Hypothesis, [w:] Electromagnetic Bio-information, eds. F.A.Popp, G.Becker, H.L.König, W.Peschka, München: Urban and Schwarzenberg
8 Fritz-Albert Popp, Biologia światła, przeł. Jerzy Kuryłowicz, Widza Powszechna, Warszawa 1992, s.  137-138
9 Fritz-Albert Popp, Przekaz jedzenia, przeł. Anna Sztajer, Virgo, Warszawa 2010, s. XXX
10 Fritz-Albert Popp, Przekaz jedzenia, przeł. Anna Sztajer, Virgo, Warszawa 2010, s. 128
11 Fritz-Albert Popp, Biologia światła, przeł. Jerzy Kuryłowicz, Widza Powszechna, Warszawa 1992, s. 20
12 Fritz-Albert Popp, Biologia światła, przeł. Jerzy Kuryłowicz, Widza Powszechna, Warszawa 1992, s. 46
13 Fritz-Albert Popp, Biologia światła, przeł. Jerzy Kuryłowicz, Widza Powszechna, Warszawa 1992, s. 130
14 Fritz-Albert Popp, Przekaz jedzenia, przeł. Anna Sztajer, Virgo, Warszawa 2010, s. 100
15 Fritz-Albert Popp, Przekaz jedzenia, przeł. Anna Sztajer, Virgo, Warszawa 2010, s. 187
16 Fritz-Albert Popp, Przekaz jedzenia, przeł. Anna Sztajer, Virgo, Warszawa 2010, s. XLII
17 Fritz-Albert Popp, Przekaz jedzenia, przeł. Anna Sztajer, Virgo, Warszawa 2010, s. 152
18 Fritz-Albert Popp, Przekaz jedzenia, przeł. Anna Sztajer, Virgo, Warszawa 2010, s. 61-62
20 Pratap Raychaudhuri,  Double helical structure of DNA molecule and photon. Speculations in Science and Technology, 4(3): s. 267–270
22 Fritz-Albert Popp, Biologia światła, przeł. Jerzy Kuryłowicz, Widza Powszechna, Warszawa 1992, s. 151-152
24 Fritz-Albert Popp, Przekaz jedzenia, przeł. Anna Sztajer, Virgo, Warszawa 2010, s. XXX